SES – Ĉu estis tiel mirinde, ke mi neniam forgesos ĝin kaj rakontos al ĉiuj pri tio?

Ĉi-jare, de la 12-a ĝis la 20-a de julio 2019 okazis en Nitra la Somera Esperanto-Studado. Ĝi estas, laŭ la retejo, la plej bona okazo por lerni kaj praktiki Esperanton. Kaj laŭ mi, jes, tio estas vera.

Kiel parto de la organizantoj, mi faris pli ol simple iri al la klaso ĉiumatene (mi ne maltrafis iun el ili, Dorotka, mi ĵuras!). La neceseja papero en via ĉambro? Tio estis mi. Jes, nedankinde. Miaj tagoj estis plenaj – mi estis tiel laca! Sed mi farus ĝin denove sen ajna hezito. Esti volontulino por ĉi tiu evento estis unu el la plej bonaj partoj de mia jaro.

Kaj malgraŭ tio, ke ni devas ellitiĝi frue, labori kiel en lernejo kaj eĉ fari hejmtaskojn, mi ŝatas lerni kaj kompreni. Estas malsamaj klasoj, unu por ĉiu nivelo – de la plej baza ĝis plej alta. Kaj eĉ post via unua tago da klasoj, vi ankoraŭ povas decidi ŝanĝi klason, lerni pli aŭ plifortigi viajn kapablojn.
Ĉio estas perfekte bone aranĝita por gvidi vin survoje por iĝi pli bona esperantisto.

Ni neniam povas sentiĝi perditaj. Ĝi estas la sama spirito kiel lernejo, ni ĉiuj estas kamaradoj kaj ni ĉiuj scias helpi unu la alian. Kiam mi perdis mian insignon, unu el miaj amikoj donis al mi sian. Do, vi povas laŭleĝe nomi min Job.

Ni neniam estas tro multe aŭ tro malproksime de hejmo en Esperantujo: neniu loko ŝajnas ne via, kiam vi scias, kiu vi estas.

Poste, se la klasoj ne elĉerpis vin, vi povos partopreni la multajn aliajn prelegojn kaj metiejojn proponitajn al vi. Sporto, talenta konkurso, lingvokursoj aŭ tute nigra puzlo por testi vian kapablon ne renversi ĉiujn tablojn unu post la alia. Kiu ajn vi estas – vi nepre trovos ion, kio plaĉos al vi.

Vi ankaŭ povas aliĝi, dum tuta tago, al ekskurso. Kaj, kion ajn vi decidos fari, vi faros la ĝustan elekton.

Fakte la demando devas esti, kion ni ne povas fari dum SES?

Eble vi povas aliĝi al la drinkejestro (ofte estis drinkejestrino) kaj diskuti kun li (de ŝi), aŭ eble ni priskribu pri SEP (Somera Esperanto-Programado). Aŭ, eĉ pli, irante al la milda kaj bonkora gufujo por trinki iom da teo kaj ĝui nokte la puran kaj freŝan aeron de Slovakio. Dum ĉi tiu evento, mi promesas, vi trovos vian vojon. Kaj tiom da amikoj kaj mirindaj homoj, ke vi fine komprenos kial mi ĉiam tiel feliĉas pri ĉi tiuj eventoj. Eble, ni amikiĝos!

Fine, kion alian mi povas diri? Esperanto fariĝis parto de mi dum ĉi tiuj lastaj monatoj – unu el la plej bonaj partoj de mi. Kaj kiel parto de la esperantista komunumo (bonvenigu min), mi sentis min hejme. Esperantujo estas kiel, por iuj homoj, la sento de familio, kiun ili neniam vere havis. Ĝi estas loko, kie vi scias, ke vi sentos vin bone. Kie vi scias, homoj povas kompreni vin kaj ĉiam feliĉos vidi vian kortegan vizaĝon.

Do, se vi nur volas fari dum via somero lerni la amikeco-lingvon kaj renkonti homojn, kiuj volas la samon kiel vi, mi pensas, ke vi jam scias kien vi devas iri.

Kaj se mi iel konvinkis vin fariĝi volontulo por E@I, unue vi devas scii … Ne fidu Kryštof. Kaj due, en E@I, vi malkovros teamon. Teamo, kiu konstante ŝanĝiĝas kaj evoluas – homoj foriras kaj venas, kaj ĉio iras glate ĝis vi rimarkos, ke iu manĝis vian picon en la fridujo. Kaj, kiel teamo, vi ĉiam estos helpata kaj subtenata de la aliaj.

Mi neniam sentis min perdita.

Ĉu ĝi estas speciala kompetenteco de E@I? Aŭ natura virto de la esperantistoj? Mi pensas, ke vi devas sciiĝi.

Ĉi tiun artikolon verkis Léa Pillot-Colin kadre de ŝia Eŭropa Volontula Servo.

Astronaŭto aŭ poligloto, ĉio eblas

Mi ĉiam studis multajn lingvojn.

Mia patrino volis, ke mi lernu la ĉinan, germanan, eĉ araban lingvon. Kaj ie en la pasinteco, miaj protestoj, miaj falsaj argumentoj kaj mia akra voĉo ankoraŭ sonas. Tiu voĉo de tiu aĝo, ĉi tiu, nur dek tri jaroj. Ĉi tiu voĉo, kiu parolis francan SMS-lingvon, balbutis anglan sen akĉento, sen envio, sen la angla, se eblas tiel diri. Pasia voĉo de poezio. Kiu legas, murmuras, kantas, envias.

Voĉo, kiu baldaŭ povos skribi.

La jaroj pasis, mi studis multajn lingvojn en la lernejo (kiujn mi rapide forgesis). La ĉinan, hispanan, latinan, iom da greka. Mi malkovras, ke lingvo estas fascina, ke lingvo vivas, ke ĝi moviĝas en multaj formoj, ke ĝi estas dancata en kantoj, poemoj, filmoj aŭ eĉ serenadoj. Mi malkovras lingvon kaj mi amas ĝin – nekredeblan interŝanĝon, poliglotan dialogon, novan pasion.

Mi forgesas lernejojn kaj ĵetas min al la poezio de la mondo. Mi lernas la islandan kaj revas pri Esperanto. Mi tradukas poemojn, kantojn, citaĵojn, sorĉojn.

Sed ĉi tiu deziro paroli al la mondo, vortoj, kiuj fariĝas antologio,
ĉi tiu deziro skribi al ĉiu lando, kion mi scias pri li,
ĉi tiu deziro vojaĝi, ne fuĝi, sed foriri,
kiom for ĝi iros?

Poliglota Renkontiĝo, Bratislavo. De la 29-a de majo ĝis la 2-a de junio 2019.

Mi estas volontulino, mi havas dudek jarojn, mi lernas du lingvojn kaj mi povas paroli en la angla.

Mi ŝatus kundividi kun vi ĉi tiun senton de intensa fiereco, kiam ni enmetas la glumarkon konforman al la lingvo, kiun ni parolas. Franca. Angla. Esperanto. Mi serĉas iom por trovi la islandan flagon. Horoj da laboro, da nekredebla gramatiko, da nekomprenebla poezio, legado de vortaroj, ĝuste ĉi tie, sur via nomŝildo.

Tiam mi iras marŝi inter konversacioj kaj homoj. Mi aŭdas nekonatajn lingvojn – sonojn, kiuj trairas la koridorojn kaj plenigas vian koron fiere: vi estas ĉi tie en Bratislavo, kaj vi ne scias, kiun lingvon paroli.

Vi estas tie, ĉirkaŭata de miloj da horoj da laboro – iuj pasigos dek minutojn trovante ĉiujn siajn glumarkojn. Ili povas paroli 10 lingvojn, povas legi ilin, kompreni ilin, uzi ilin sed ilia rideto estos pli signifa ol la alfabeto. Vi eliras, malkovras ilin, interŝanĝas anglan saluton, kiel vi fartas en la hispana, vi diras al ili la horon en la franca kaj vi manĝos en signolingvo.

Mi eĉ interŝanĝis kelkajn vortojn en la slovaka. Kaj ĉi tiu homo rigardis al mi, amuzita, feliĉa, kial vi ne aldonis la slovakan flagon? Jam estas bona komenco. Mi respondis, ke mi sufiĉas, ke ne sufiĉas.

Li diris al mi, ke ne sufiĉe ne signifas nenion, kaj ke ne sufiĉe estas jam multe pli, ol mi kredas.

La sekvan tagon, mi algluas novan flagon sur mian nomŝildon (al la nivelo A).

Ĉar ĉiu komenco estas plena de ĉi tiu speco de nesufiĉaj kapabloj.

Mi ĉiam studis lingvojn. Por esti poligloto. Ĝi ĉiam sonis kiel sonĝo, kiel la atingo, kiun la kuraĝaj homoj atingas. Estas kiel esti astronaŭto, eblas, sed vi, vi ne povas fari ĝin. Estas kiel sonĝi dum latinaj lecionoj – neniu plu parolas ĝin, do kial? Nu, vi supozas, mi imagas, ke vi ne scias, ke iuj homoj kapablas paroli unu kun la aliaj danke al ĉi tiu lingvo tiun tagon.

Esti poligloto – ne estas celo sed destino. Estas konstanta laboro – plenigita de pasio, amo al vortoj kaj lingvoj, de malkovro. Estas vojaĝi sen foriri, estas trompi sen esti punita, estas unuiĝi en silento al ĉiuj homoj sur la tero, kiuj scius, kiel vi, ligi sin al la sonoj de ĉi tiuj homoj, kiujn ni ne konas denove.

De ĉi tiuj kelkaj tagoj mi scias, ke ili ne estos la lastaj. Mi renkontis homojn el Tasmanio, Rusujo, Aŭstralio, Usono, homoj vizitintaj Francion, Islandon, Montrealon aŭ Ĉinion. Mi parolis kun viroj, virinoj, rakontoj, vivoj.

Esti volontulo dum ĉi tiu sperto permesis al mi vivi ambaŭflanke de ĉi tiu renkonto. Por povi helpi, konsili, gvidi homojn, kiuj, duoble pli aĝaj ol mi, konsideras min kiel unu el ili. Konsideras min kun respekto, preskaŭ atendante, ke mi scias pli ol ili. Post ĉiu tiu laborado, tiuj horoj da lingvo kaj malkovro pri ni kaj aliaj, ĉu ili ne instruis nin esti pli humila?

Fine, kion pli mi povas diri? Estas malmultaj lokoj en ĉi tiu mondo kie tiom multaj homoj povas senti sin en la ĝusta loko samtempe. Ni komencas paroli kun iu ajn – por ekscii, ke ili estas kiel ni. Ke pasioj estas dividitaj kaj ke lingvoj neniam estis baroj.

Mi pensas, male, ke ili estas vojoj, interŝanĝoj, la plej bona maniero koni unu la alian, eĉ koni sin mem.

De ĉiu sperto de mia vivo, mi estas dankema kaj mi akceptas, ke ili eble neniam denove okazos. Sed la avantaĝo kun Polyglot Gathering estas, ke ĝi okazas ĉiun jaron.

Do ĝis revido en Pollando la venontan jaron ĉar post ĉio ĉi,
mi ĉiam studos novajn lingvojn.


Ĉi tiun artikolon verkis nia EVS-volontulo el Francio Léa Pillot-Colin.

„Mówisz po polsku?” – Se ne, ni havas retplatformon por vi!

„Mówisz po polsku?” Se vi ankoraŭ ne parolas la polan kaj vi interesiĝas pri tiu ĉi bunta slava lingvo, tiu ĉi artikolo estas ĝuste por vi! Kunlabore kun kelkaj aliaj internaciaj organizioj, E@I pretigas la retlernadan platformon polski.info, kiu ĝojigos ĉiujn lingvemulojn en la mondo. Pro scivolemo, ĉu vi sciis, ke la pola lingvo estas la dua plej parolata slava lingvo en la mondo? Ne? Tralegu tiun ĉi artikolon kaj eblas ke vi malkovros aliajn interesaĵojn.

 

(Legi pli…)

Nova projekto de Mozilla ebligos al maŝinoj paroli en Esperanto

La firmao Mozilla nun instigas siajn uzantojn helpi al ĝi krei liberfontan sistemon, uzantan diversajn lingvojn, inkluzive de Esperanto. Por tio ili tamen bezonas helpon de ni – Esperantistoj. Via helpo estas do nun pli ol bonvena – kaj ankaŭ danke al ĝi povas jam baldaŭ aperi kvalita parolsintezilo, uzanta Esperanton!

Tiel ĉi priskribas la projekton rekte Mozilla: „La projekto Common Voice estas iniciato de Mozilla por helpi instrui al maŝinoj, kiel veraj homoj parolas.

Voĉo estas natura, voĉo estas homa. Tial ni volegas krei uzeblajn voĉajn teknologiojn por niaj maŝinoj. Sed por krei voĉajn sistemojn, programistoj bezonas tre grandan kvanton da voĉaj datumoj.

La plimulto de la datumoj uzataj de grandaj kompanioj ne estas estas uzeblaj de iu ajn. Ni pensas, ke tio sufokas novaĵkreemon. Tial ni lanĉis la projekton Common Voice, kiu helpas igi voĉrekonon malfermita kaj alirebla por ĉiuj.

Nun vi povas donaci vian voĉon por helpi nin konstrui malfermitkodan voĉan datumbazon, kiun iuj ajn rajtas uzi por krei novajn programojn por aparatoj kaj por la reto. Legu frazon por helpi maŝinojn kompreni, kiel parolas veraj personoj. Kontrolu la laboron de aliaj kontribuantoj por plibonigi la kvaliton. Estas tiel simple!“

Helpu do krei altkvalitan, publikan kaj liberan datumaron – la laboro estas ege simpla, vi nur bezonas vian komputilon kaj voĉon (sufiĉas kapablo legi en Esperanto). (Legi pli…)

Polyglot Gathering 2019 – la trian kaj la lastan fojon en Bratislavo

Ĉu vi emas lerni diversajn lingvojn? Ĉu vi emus iĝi aŭ jam estas plurlingvulo (poligloto?). Tiukaze vi devus nepre partopreni la eventon „Plurlingvula kunveno“ (angle „Polyglot gathering“).

Temas pri la renkontiĝo, kie oni povas ĝui multajn prelegojn, metiejojn, renkonti multajn famajn poliglotojn, konatiĝi kun interesaj homoj de diversaj mondopartoj kaj motiviĝi en lingvo-instruado. Ĝi estas la plej granda renkontiĝo de poliglotoj en la mondo – lastjare partoprenis 538 homoj el 60 landoj (kaj ĉi-jare oni atendas ĉ. 600 partoprenontojn)! Krome – ĝin fondis esperantistoj en Germanio (dum la tri unuaj jaroj ĝi okazis en Berlino), kaj esperantistoj kaj Esperanto plu ludas ene de la evento tre gravan rolon (E@I, kiu ĉeforganizas ĝin, uzas Esperanton kiel sian laborlingvon ĉiutage en sia oficejo en Slovakio). Ĉi-jare la aranĝo okazos jam la trian (kaj la lastan) fojon en Bratislavo de la 29a de majo ĝis la 2a de junio. Kutime, ĉirkaŭ 25-30% da partoprenantoj komprenas kaj/aŭ scipovas Esperanton. Nia lingvo nun estas la 9a en la listo de pli ol 80 scipovataj lingvoj de la ĝisnunaj aliĝintoj.

Se la temoj rilataj al lingvoj estas por vi interesaj, nepre venu – okazos multo, kio kaptos vian atenton! Kutime okazas pli ol 100 programeroj dum la evento, inkluzive de paneldiskuto pri lingva politiko/justeco, diverslingvaj prelegoj pri efika lingvo-instruado, metiejoj pri nekutimaj lingvoj, lingvaj kvizoj, plurlingvaj koncertoj ktp.

(Legi pli…)

E@I-volontulo renkontas aliajn eŭropajn volontulojn en Slovakio

Ĉu vi jam scias ke Esperanto-volontuloj en E@I estas parto de la Eŭropa Volontula Servo (kies nomo lastatempe ŝanĝiĝis al Eŭropa Solidareca Korpuso) financata danke al Eŭropa Unio? Ĉiu nova volontulo de tiu programo estas invitita renkontiĝi kun aliaj volontuloj de sia volontula lando, junuloj ĝis 30 jaroj el diversaj landoj, kiuj volontulas en diversaj urboj ĉe diversaj asocioj, kaj kiuj havas diversajn misiojn rilataj al diversaj temoj. Kiom da diverseco! Tia renkontiĝo povus esti nur interesa, mi ekpensis, kaj mia kolego eksvolontulo jam konfirmis ke “Ĝi estas kiel esperanto-renkontiĝo, sed en la angla”. Ĉu vere?

Kiel esperanto-renkontiĝo

La volontulan renkontiĝon mi partoprenis en slovakaj Tatroj dum ekfrostiĝinta decembro. Dek ok volontuloj el tuta Slovakio alvenis merkrede vespere kaj foriris dimanĉe matene. La renkontiĝo estis gvidata de du respondeculinoj kiuj zorgis pri la programo. Ĝi fakte estis bone elpensita kaj sufiĉe interesa. La unuan tagon ni konatiĝis per ludoj kaj ricevis konsilojn pri nia volontulado. Dum la sekvaj tagoj, ĉiu volontulo prezentis sian asocion kaj siajn misiojn. Eblis ankaŭ paroli pri sia sperto, fari demandojn al la respondeculoj, interŝanĝi pri problemoj. Ni eĉ havis ekskursan tagon por malkovri la vilaĝon Zázrivá, kie okazis la renkontiĝo, kaj ties montaran ĉirkaŭaĵon. Bedaŭrinde la vetero estis tro frosta kaj la vojo tro glitiga, tiel ke ni devis nuligi parton de la piedirado en belega pejzaĝo. Dum fruaj vesperoj ni povis spekti la slovakan filmon Cigán, kiun mi ŝatis, kaj kunludi instruajn kvizojn pri Slovakio. Pli malfrue homoj estis pli festemaj kaj iris babili en apuda drinkejo.

En la angla

Honeste, mi estis iom dubema pri komunikado, ĉar neniam antaŭe mi vere bezonis parole uzadi la anglan ekster lecionoj, kaj kvankam mia komprena nivelo estas bona, mi konsciis ke mia parola nivelo estis kriogenike frostiĝinta. Vortoj plej facile venis al mi en Esperanto, kaj iam mi eĉ senintence alparolis homojn en Esperanto. Mi bedaŭris ke mi ne povis paroli tiom facilen kiom en vera Esperanto-renkontiĝo. Konkrete, mi ankaŭ konstatis ke homoj volonte kreis grupetojn inter programeroj kaj parolis inter si en sia denaska lingvo: france, germane, greke… Tamen, mia plej granda surprizo estas ke eĉ komprenado estis malfacila, ĉu pro ĉies akĉento, ĉu pro disa ĝenerala lingva nivelo. Pri disa lingvo-nivelo mi bedaŭron ne havas: estas bele, ke ĉiaj homoj povas volontuli pere de eŭropa servo, ĉar la celo de tia volontulado ankaŭ estas plibonigi sian lingvo-nivelon. Pri akĉento, mi nur pli bone konsciiĝis kiom rande multaj angla-nedenaskuloj ĉiam restos. Ja eĉ kun bona lingvo-kapablo, kiel egalece komuniki kun aliaj homoj se via prononco estas malfacile komprenebla de la aliaj?

Verkinto: Salomé Hug
EVS-volontulo en E@I

SES 2018 denove bonega

SES (Somera Esperanto-Studado) okazis de la 14-a ĝis la 22-a de julio en Liptovský Mikuláš, Slovakujo. 222 homoj el 30 landoj partoprenis. Tiu estis la 11a SES en Slovakujo.

Mi ĉiam ĝuas partopreni SES ĉar ĝi sukcese kombinas amuzan diversan programon similan al IJK, JES kaj multaj aliaj eventoj kun nekutime serioza efika kursaro pri Esperanto, kun kvar horoj ĉiumatene dum la semajno, je ĉiu nivelo de tutkomencantoj ĝis literaturo kaj historio de Esperanto, kun ĉiuj en studgrupoj tre internacie diversaj. Kroma bonaĵo pri SES estas la granda gamo de aĝoj, de junaj infanoj ĝis homoj kun 80 jaroj aŭ pli – kaj ĉiuj integriĝas bone! Ne ekzistas kaj ne necesas aparta “junulara programo” en iu fora loko. Ĉi-jare estis 95 homoj en la TEJO-aĝo, kaj egala mikso de viroj kaj virinoj.

Dum SES eĉ en lecionoj oni ne enuas

Ĉi-foje la instruistoj estis Víctor Solé (A1), Christophe Chazarein kaj Nina Pietuchowska (A2-B1), Tim Morley kaj Arina Osipova (B2), Konstantin Tikhomirov (C1-C2), Mikaelo Bronŝtejn kaj Russ Williams (literaturo), Aleksander Korĵenkov (historio). Kelkdek personoj plenumis KER-ekzamenon.

Lernantoj de ĉiuj niveloj bone integriĝas dum kursaj kafopaŭzoj, komuna kunmanĝado, kaj la multaj diversaj nekursaj programeroj. En SES estas ĉiam rimarkinde, kiom bone progresas multaj komencantoj dum la semajno: homoj, kiuj neniam antaŭe parolis Esperanton vid-al-vide, ĝis la fino de la semajno ĝuas konversaciojn kun alilandanoj pri diversaj temoj, ludas tabloludojn, ktp.

Koncertoj en Esperanto ne mankis, kun gaja piana plurlingva koncerto de Kaŝi kaj barda gitara koncerto de Mikaelo Bronŝtejn kaj Georgo Handzlik en bele renovigita sinagogo. David Mamsch pianis malfrunokte en malluma trankvila etoso. La nacia vespero prezentis viglajn slovakajn popoldancojn kaj muzikon – kaj ankaŭ modernan muzikon de la populara slovaka kantistino Barbora Hazuchová, kiu kantis plurlingve kaj eĉ unu kanton en Esperanto. La nacia vespero okazis en la urba ĉefplaco, do ankaŭ multaj lokanoj ĝuis la spektaklon kaj eksciis pri Esperanto. Krome, pluraj slovakaj novaĵfontoj raportis favore pri SES. Krom koncertoj prezentiĝis la populara komika teatraĵo La kredito kun Georgo Handzlik kaj Saša Pilipović.

Georgo Handzlik kaj Saša Pilipović aktoras

La SES-ejo bone situis: la programo, manĝado kaj loĝado okazis en la sama konstruaĵo, kaj estis granda manĝbutiko kaj la urbocentro estis piedireble proksime. La lernejeca manĝoservo estis sufiĉe bona sed ne ekscita. Ĉiam pli multaj homoj mendas vegetaran (42%) aŭ veganan (10%) manĝon. Okazis la tradiciaj alitemaj prelegoj kaj kursetoj pri multaj tre diversaj temoj; kvizoj (unu kvizo eĉ prezentis komikajn skeĉojn, kiujn la konkursantoj devis zorge atenti); gaja bongusta internacia kuirarta festivalo; diskejo; trinkejo; pluraj sukcesaj ekskursoj al naturo kaj al apudaj urboj; tabloludoj; libroservo; tre riĉa internacia vespero (pli amuza ol tiu dum UK, mi flustru); ktp. Mi estis tre kontenta pri la semajno kaj dankas al Peter Baláž kaj Dorota Rodzianko kaj la multaj aliaj organizantoj. SES estas bonega semajno kaj rekomendinda al ĉiuj, des pli al komencantoj kaj progresantoj.


Ĉi tiu artikolo estis verkita de Russ Williams kaj unue publikigita en La Ondo de Esperanto, legebla rete en La Balta Ondo: http://sezonoj.ru/2018/08/ses-8/

Fotoj de Peter Rybín

KAEST festis sian 40-jariĝon

La 19-a KAEST (Konferenco pri Aplikoj de Esperanto en Scienco kaj Tekniko) okazis de la 18-a ĝis la 21-a de oktobro 2018 en la urbeto Modra-Harmónia, Slovakio. Ĝi estas ekde 2010 jam la kvina konferenco, kiun organizis E@I (Edukado@Interreto), neregistara asocio baziĝinta en Slovakio. Dum 2018 oni tamen festas datrevenon, ĉar KAEST estis kreita antaŭ 40 jaroj: ĝin unuafoje okazigis la scienc-teknika sekcio de ĉeĥoslovakaj esperantistoj en la jaro 1978.

Ĉi-jare partoprenis 69 homoj el 13 landoj (vidu ĉi-sube detalan grafikaĵon) por aŭskulti pli ol 30 prelegojn pri evoluo de paradigmoj en scienco kaj tekniko (kio estis la ĉeftemo de la ĉi-jara konferenco), aŭ pri aliaj temoj kiel biologio, astronomio, lingvistiko, kulturo. Unuafoje en KAEST, pluraj prelegoj estis filmitaj kaj rekte enrete elsendataj (nun ili estas libere videblaj en YouTube). Tion ni dankas ĉefe al filmisto Pavol Kaščák kaj la malavara subteno de ESF. Tiuj filmitaj prelegoj ankaŭ troveblas pere de la retejo de KAEST 2018. Ankaŭ la “neĉeftemajn” prelegojn oni filmis, sed tiuj bezonas ankoraŭ teknikan prilaboron kaj aperos en YouTube pli poste.

Grafikaĵo: procento de aliĝintoj laŭ landoj. Centre troviĝas laŭlandaj aliĝintoj dum KAEST en 2018. Rande troviĝas laŭlandaj aliĝintoj dum la kvin lastaj KAEST ekde 2010.

La prelega programo de la evento estis riĉe reprezentita de vere buntaj fakoj kaj diversspecaj sciencistoj kaj/aŭ teknikistoj. Jen almenaŭ kelkaj el ili: Orlando Raola el Usono prezentis la problemaron de la kemiaj elementoj pere de sia prelego “La Perioda Tabelo de la Kemiaj Elementoj: Cent kvindek jaroj post Mendelejev”. Marek Blahuš el Ĉeĥio prezentis temon de relative nova scienco: “Genetika genealogio – nova paradigmo en la studo de deveno kaj parenceco”. Jozef Reinvart, slovaka diplomato kaj EEU-estrarano prezentis rezultojn de la lingvo-politika MIME-projekto: “Vademecum de multdisciplina projekto ‘Movebleco kaj inkluzivo en multlingva Eŭropo’”. Carlos Spínola el Hispanio elpaŝis kun la temo “Gravitaj kaptiloj en planedaj sistemoj: Lagranĝaj punktoj kaj nova paradigmo de kosma esplorado” Francesco Maurelli – TEJO-estrarano proponis temon “La rolo de scienco en la UN-Celaro 2030: vojoj al daŭripova mondo”. Peter Baláž prezentis du temojn, la unua estis pri la novaj aktivaĵoj de E@I, la dua “Moderna edukado kaj nuna mondo – ĉu tempo por ŝanĝo de paradigmoj?”

Wera Blanke (partopreninto eĉ de la unua KAEST en 1978) kun Peter Baláž, organizanto de la nunaj KAEST-oj, kunordiganto de E@I

Krome okazis aldonaj ludaj programeroj: dum la unua vespero interkonaj ludoj estis proponitaj por volontuloj, kaj dum la aranĝo eblis ankaŭ provi la ludon “Paŝklaku”, danctapiŝan seriozan ludeton kiun kreis Kryštof Klestil dum sia volontulado ĉe E@I kadre de Eŭropa Volontula Servo. Charlotte Scherping Larsson kaj Sasha Murr siaflanke prezentis “Tiel La Viv’”, seriozan rolludon, kies celo estas konsciigadi pri malhelpoj kiujn povas renkonti diversgrupaj homoj kiaj ekzemple samseksemaj, fremdaj aŭ handikapitaj homoj dum sia vivo.

Surbendigo de la elsendo por la podkasto kern.punkto – redaktoroj de la elsendoj kun siaj du gastoj

Inter aliaj ekster-prelegejaj programeroj okazis ankaŭ vingustumado dum vendreda vespero kaj agrabla suna ekskurso al kastelo Červený Kameň dimanĉe posttagmeze. Dum la aranĝo funkciadis samtempe libroservo kaj “lib(e)ra interŝanĝo” por homoj, kiuj ŝatas donaci siajn superfluajn librojn anstataŭ lasi ilin sur breto.

Aldona pluso de la evento: la prelegoj de KAEST (kiel jam kutime) aperos ankaŭ libroforme, en la prelegkolekto, kiu estas preparata por eldono printempe 2019.

Venontfoje, ĉiuj estas kore invititaj por denova festa jaro dum la 20-a KAEST, en oktobro 2020!

Verkinto: Salomé Hug
EVS-volontulo en E@I

E@I kunfaras: Multlingva akcelilo – nova EU-projekto por instrui Esperanton al infanoj

Estas realigita jam duono de la projekto “Multlingva akcelilo” (angle: Multilingualism Accelerator), subtenata de la Eŭropa Unio pere de la programo “Erasmus+”. La projekto celas pretigi instru-materialojn por unuaŝtupaj bazlernejoj (de la tria kaj kvara lernojaro). La projekto eliras de la fama Zagreba metodo por instrui Esperanton kaj strebas adapti ĝin por pli juna publiko. Envolvitaj estas naŭ partneroj el kvin landoj (inkluzive de E@I), en pluraj el tiuj organizoj laboras esperantistoj, kaj Eŭropa Esperanto-Unio estas asociita partnero.

Pri la projekto

La celo de la projekto estas krei “multlingvan akcelilon”, kiu ebligos al infanoj pli rapide fariĝi plurlingvaj kaj fidi siajn lingvajn kapablojn. La tuto baziĝas sur la ideo, ke lernado de modela lingvo, ĉi-okaze Esperanto, limigita je nur 200 morfemoj, povas antaŭenpuŝi la lingvolernan kapablon de la infanoj kaj donas pliajn avantaĝojn.

Kelkaj studoj montris, ke lernado de la modela lingvo Esperanto dum unu jaro plirapidigas la lernadon de pluaj lingvoj. Tio okazas pro tio, ke ĉi tiu modela lingvo estas tre facila, ne havas esceptojn kaj estas logike konstruita, kio ebligas al infanoj ludi kun la lingvo kaj facile kompreni la lingvajn principojn per malkonstruo kaj rekonstruo de vortoj kaj frazoj. Tiel, pli ol aliaj lingvoj, ĝi motivas ilin lerni per memstara konstruado de frazoj.

Kunsido de la internacia projekta teamo en Bratislavo, Slovakio.

Kio kreiĝos kadre de la projekto?

1. Lernofacigilaj materialoj por multlingva akcelado en elektronika formo: moduloj por 32 horoj estos kreitaj, kaj materialoj en elektronika formo estos produktitaj, inkluzive de speciala programo por aŭtomata kreado de instruaj frazoj.

2. Pedagogia metodaro kun instrukcioj por instruistoj: praktikaj informoj (fonaj informoj, instrukcioj paŝon post paŝo, ktp.) por ebligi memstaran uzadon al instruistoj.

3. Portalo por instruistoj kun taŭgaj materialoj por efektivigi la programon en klasĉambroj: la retejo enhavos informojn por instruistoj pri la avantaĝoj de la lernado de la modela lingvo antaŭ fremdaj lingvoj; moduloj kun elŝuteblaj materialoj kaj pedagogia metodaro por uzi la materialojn en klasĉambroj; informoj por lernantoj; interagaj materialoj memlernado; ligiloj al EU-projektoj kaj aliaj rilataj retejoj; forumoj por interŝanĝi spertojn kaj alirojn.

La fina produkto de la projekto estos lanĉita en decembro 2019 kaj estos disponebla komence en ses lingvoj: bulgara, Esperanto, germana, kroata, slovaka kaj slovena. (Se vin interesus aldono de plia lingvo, bonvolu kontakti min ĉe petro@ikso.net). Jen plia montro, ke EU-instancoj ne kontraŭstaras Esperanton (almenaŭ ne ĉiuj kaj ĉiam :)) kaj ke ja eblas proponi interesajn projektojn, kie Esperanto ludas gravan aŭ eĉ ĉefan rolon.

PS: Nuntempe eblas la Zagreban metodon uzi jam por pli aĝaj homoj (ol estas celo de ĉi-projekto) por senpage lerni pere de ĝi Esperanton en 24 lingvoj ĉi tie: https://learn.esperanto.com/

Peter Baláž (Petro)
E@I-kunordiganto

Rim.: Ĉi tiu artikolo estis verkita origine por la decembra numero de La Ondo de Esperanto (2018). Rete: La Balta Ondo http://sezonoj.ru/2018/11/ei-8

LingvaFest’ 2018 – la unua internacia lingva festivalo en Slovakio

Lingva festivalo estas publiko evento, dum kiu lingvaj institucioj (lernejoj, eldonejoj…) povas prezenti sin, kaj kie la publiko povas senpage ekkoni diversajn lingvojn dum prelegoj kaj lecionetoj. Tiaj eventoj okazas interalie en Berlino, Moskvo kaj Minsko, sed ĝis nun neniam en Slovakio. Tio estis ŝanĝita la 28-an kaj 29-an de septembro, kiam okazis en Bratislavo LingvaFest’, la unua lingva festivalo en Slovakio. Ĝi estis plejparte organizita de E@I (helpe de SKEF kaj la Ekonomia Universitato), laŭ modelo de lingvaj festivaloj de Dennis Keefe, kun kelkaj modifoj kaj riĉigo de la programo.

(Legi pli…)

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com