De la 7-a ĝis 10-a de novembro 2019, vi havis la okazon partopreni kurson de Esperanto en la kastelo de Bartošovice, en Ĉeĥio. Vigla kaj prizorgata de Pavel Pavlik, tiu ĉi kelktaga kunveno donis al ni la eblon renkonti aliajn esperantistojn kaj plibonigi nian lingvonivelon.

Mi iris kaj mi nun volas rakonti al vi, kia nekredebla sperto ĝi estis – inter stranga manĝaĵo kaj kursoj de duon-ĉeĥa duon-Esperanto. Estis mia unua fojo en Ĉeĥio kaj mi estis tiom feliĉa! Mi faris multe da fotoj.

Post du busoj kaj tri trajnoj, pluraj kuroj kontraŭ horloĝo kaj unu landlima ŝanĝo, jen mi estis en Ĉeĥio, lando de biero kaj de strutoj. Daria kaj mi estis alvenantaj kiam Pavel Pavlik bonvenigis nin en la kastelo de Bartošovice. Mi salutis ĉiujn, kaj mi tre feliĉis vidi Fejfi denove. Ŝi estis la instruistino por nivelo B2.

Matene estis lecionoj kaj posttagmeze libera tempo, kelkaj kunvenoj kaj observitaj bestoj. Fakte, mi multe lernis dum tiu ĉi kurso kaj nun mi povas esti parolanta kaj libro povas esti legita – ant, int, ont, aferoj, kiujn mi ne komprenis antaŭe. Mi lernis ankaŭ pri miaj vandoj kaj la loko de ĉiuj en mia vivo. Iomete da filozofio en ĉi tiu bruta mondo ne doloras. Dankon al Fejfi! Kaj ankaŭ koran dankon al ĉiuj, kiuj ne parolis ĉeĥe la tutan tempon. Mi ŝatis paroli Esperante dum tiu ĉi Esperanto-aranĝo.

Ankaŭ, mi iretis al la C-nivela kurso. Kaj, eĉ se mi komprenis preskaŭ ĉion, mi rapide foriris. Mi multe preferis la kurson de Fejfi, kie mi multe lernis kaj vere havis la ŝancon dividi miajn ideojn kaj paroli Esperanton sen esti interrompata.

Nun, mi parolu pri la manĝaĵo. Aŭ eble, ne. Mia franca buŝo ne plu volas paroli pri tiu sperto. Mi opinias ke, kiu estas franca, ne povas ŝati fremdan manĝaĵon. Ni nur manĝas ranojn kaj panon, vi scias.

Dum posttagmezo, mi kaj la aliaj partoprenantoj iris promeni apud lago. Ni vidis multe da katoj, hundoj kaj kelkajn cignojn. Ĉeĥio estas tre bela lando kaj mi tre ŝatis viziteti la urbon Bartošovice. Tiun vesperon, Vanda Šípová kaj Ivan Acher venis al la kastelo. Vanda estas la solistino de Nacia teatro en Prago (Sternenhoch) kaj ŝi kantas en Esperanto. Estis plezuro aŭskulti ŝin kaj lerni pli pri ĉeĥa teatro.

Poste, Lee montris al ni kiel ŝi faras ĉinan teon kaj ni eĉ gustumis ĝin. Ĝi estis tiom bongusta, ke mi ne povas forgesi. Koran dakon, Lee!

Esti tre interesa kunvenon, kie mi renkontis kelkaj tre afablaj personoj kaj lernis multe. Post malpli ol unu jaro, mi tre fiere povas paroli Esperanton.

Finfine, kion mi pli povas diri? Estis agrabla kunveno, kun utilaj kursoj kaj ĉarmaj homoj. Mi ŝatis dividi tiun sperton kun mia mojosa kunloĝantino, Daria. Kaj, ĉu vi sciis, ke estas strutoj en Ĉeĥio?

Ĉi tiun artikolon verkis Léa Pillot-Colin kadre de sia Eŭropa Volontula Servo.